O samowoli budowlanej napisano w zasadzie już dość dużo. Czy można zatem wnieść do tego tematu coś więcej? Oczywiście, że tak. Na początek jednak trochę przepisów, aby poznać ramy prawne tego zagadnienia.
Stosownie do treści art. 48 prawa budowlanego organ nadzoru budowlanego nakazuje w drodze decyzji administracyjnej rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę albo bez wymaganego tzw. zgłoszenia dotyczącego budowy, ewentualnie wybudowanego pomimo wniesienia sprzeciwu do takiego zgłoszenia.
Jeżeli jednak taka budowa jest zgodna z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a w szczególności jeżeli jest zgodna z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innymi aktami prawa miejscowego oraz jednocześnie nie narusza przepisów, w tym techniczno-budowlanych, w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie obiektu budowlanego lub jego części do stanu zgodnego z prawem, może dojść do tzw. legalizacji samowoli budowlanej.
Jeśli więc zostaną spełnione określone przesłanki, organ nadzoru budowlanego wyda postanowienie wstrzymując dalsze prowadzenie robót budowlanych ustalając przy tym niezbędne wymagania dotyczące zabezpieczeń budowy. Jednocześnie organ ten nałoży na inwestora lub właściciela nieruchomości obowiązek przedstawienia w wyznaczonym terminie całej masy określonych dokumentów. Jest tego całkiem sporo, co nie znaczy iż nie da się tego zorganizować. Chodzi mianowicie o:
– zaświadczenia wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ewentualnie o zgodności z ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego;
– dokumentów, o których mowa w art. 33 ust. 2 pkt 1, 2 i 4 oraz ust. 3 prawa budowlanego, przy czym do projektu architektoniczno-budowlanego nie stosuje się przepisu art. 20 ust. 3 pkt 2.
Przedłożenie wymienionych powyżej dokumentów w wyznaczonym przez organ terminie będzie potraktowane jak wniosek o zatwierdzenie projektu budowlanego i pozwolenie na wznowienie robót budowlanych, jeżeli oczywiście budowa nie została jeszcze zakończona.
Jeżeli jednak dokumentów nie uda się zorganizować w terminie i jednocześnie nie zostanie złożony wniosek o przedłużenie tego terminu, organ nadzoru budowlanego wyda decyzję o rozbiórce – a to już otwiera zupełnie inny rozdział J Należy pamiętać, iż ewentualny wniosek o przedłużenie terminu musi być uzasadniony oraz bezwzględnie złożony przed upływem wyznaczonego terminu, co jest bardzo ważne jeśli proces legalizacji ma zakończyć się sukcesem.
Następnie, po przedstawieniu wszystkich dokumentów, organ nadzoru budowlanego będzie badał zgodność projektu zagospodarowania terenu z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a w szczególności z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, kompletność projektu budowlanego i posiadanie prawem wszystkich wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń, a także wykonanie projektu budowlanego przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane. Jeśli wszystko będzie w porządku, kolejną czynnością organu będzie ustalenie wysokości tzw. opłaty legalizacyjnej.
Decyzje w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na wznowienie robót budowlanych mogą być wydane również po uprzednim przeprowadzeniu oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko albo oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000, jeżeli jest ona wymagana przepisami ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
Postępowania w sprawach wydania opisanych powyżej ocen oddziaływania trwają w praktyce dość długo. Często też dochodzi do odmowy wydania takich decyzji na skutek złej interpretacji przepisów prawa przez organy środowiskowe. Niemniej jednak orzecznictwo sądowe co do możliwości wydania w trakcie postępowania w przedmiocie legalizacji decyzji środowiskowej dla obiektów będących samowolą budowlaną jest jednolite i ugruntowane – decyzje takie mogą być wydawane. Nie narusza to ani przepisów ustawy o ochronie środowiska ani dyrektywy 85/337/EWG (np. wskazują na to wnioski sentencji wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 26 lipca 2017 r.:
„przepisy krajowe umożliwiające tę legalizację nie stwarzają zainteresowanym okazji do obejścia norm prawa Unii lub uchylania się od ich stosowania (…) ocena przeprowadzona tytułem legalizacji nie dotyczy jedynie oddziaływania tej instalacji na środowisko w przyszłości, ale uwzględnia skutki dla środowiska, które wystąpiły od czasu wybudowania tej instalacji.”).
Co za tym idzie, ważne jest sprawdzenie jak dany organ środowiskowy podchodzi do wydawania ocen oddziaływania na środowisko dla samowoli budowlanych i ewentualne wczesne złożenie wniosku do organu nadzoru budowlanego o przedłużenie terminu na dostarczenie niezbędnych dokumentów (w tym owej oceny oddziaływania) celem przeprowadzenia legalizacji samowoli budowlanej.
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }